پرش به محتوا

فهرست سمفونی‌های یوزف هایدن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فهرست سمفونی‌های یوزف هایدن یوزف هایدن (۱۷۳۲–۱۸۰۹)، آهنگساز دورهٔ کلاسیک، ۱۰۶ سمفونی تصنیف کرد. از این میان، ۱۰۴ سمفونی با شمارهٔ اختصاصی مشخص شده‌اند. در سال ۱۹۰۸ اِوسِبیوس ماندوتسِوسکی ۱۰۴ سمفونی هایدن را، که در آن زمان شناخته‌شده بودند، به ترتیبِ زمانِ تصنیف فهرست کرد. در دهه‌های پس از آن، در زمان‌بندیِ سمفونی‌ها ـ به‌ویژه در سمفونی‌های اولیه ـ اشتباهات متعددی راه یافت؛ اما فهرستِ ماندوتسِوسکی به‌طور گسترده رواج یافت. سپس آنتونی فان هوبوکن فهرستی از آثار هایدن تدوین کرد و فهرستی را که ماندوتسِوسکی از سمفونی‌های هایدن ترتیب داده بود، با عدد رومیِ "I" متمایز کرد (مثلاً سمفونی شماره ۳۴ را به صورت "Hob. I/34" ذکر کرد). همچنین، در آن دوره، دو سمفونی دیگر کشف شد (که به‌ترتیب با حروف "A" و "B" و با ذکرِ «غیرِماندوتسِوسکی» مشخص می‌شد). بدین ترتیب، شمارِ مجموعهٔ سمفونی‌های هایدن به ۱۰۶ رسید.

سمفونی‌ها

[ویرایش]
پرترهٔ یوزف هایدن، اثر تامس هاردی، نقاش بریتانیایی، ۱۷۹۱

سمفونی‌های ۱–۲۰

[ویرایش]

سمفونی‌های ۲۱–۴۰

[ویرایش]

سمفونی‌های ۴۱–۶۰

[ویرایش]

سمفونی‌های ۶۱–۸۱

[ویرایش]

سمفونی‌های ۸۸–۹۲

[ویرایش]

سایر سمفونی‌ها

[ویرایش]

همچنین، فهرست هوبوکن چهار اثر دیگر در فرم «سمفونی» را در ردیفِ "Hob I" شامل می‌شود:

  • Hob. I/105 در سی بِمُل ماژور (۱۷۹۲)، که غالباً با نام سمفونی کنسرتانته برای ویولن، ویولنسل، اُبوا و فاگوت[۱] شناخته می‌شود.
  • Hob. I/106 در رِ ماژور (۱۷۶۹؟)، که تنها یک موومان آن باقی مانده‌است. از این اثر گاه به‌عنوان اوورتوری برای اثری دیگر از هایدن به نام زنان ماهی‌گیر اجرا می‌شود.
  • Hob. I/107 در سی بِمُل ماژور (۱۷۵۷–۱۷۶۰)، که غالباً با شماره از آن یاد نمی‌شود و آن را با نام «سمفونی الف»[۲] نیز می‌شناسند.
  • Hob. I/108 در سی بِمُل ماژور (۱۷۵۷–۱۷۶۰)، که غالباً با شماره از آن یاد نمی‌شود و آن را با نام «سمفونی ب»[۳] نیز می‌شناسند.

به این ترتیب، تعداد «سمفونی»های هایدن معمولاً ۱۰۶ می‌شود.

منابع

[ویرایش]
  1. Sinfonia Concertante for violin, cello, oboe and bassoon
  2. Symphony A
  3. Symphony B

پیوند به بیرون

[ویرایش]